خون انسان
دوکتور بشير افضلي دوکتور بشير افضلي

 

 

 

شپش و کيک و خسک ، از  اشتياق        در  سر يک  طعمه  کردند     اتفاق

پشه   و   زنبور ،   مار  و  خرمگس        چون شنيدن وحدت اين خار و خس

ا تفاق   کردن     ضــــد    ا تحا د         تا  بگيرند   بهره  اي  از   اين   نماد

پشه گفتا  اين نماد، شرم  آور  است       کي  خسک  با کيک  ما  برابر است

کيک بايک جست مرغي صيدکرد         ميتوان  هم   اشپشي   را    قيد   کرد

من که بار ي ديده ام اين طعمه را           بهر  ياران   مانده  ام   اين  لقمه  را

بهر   ياري   آمديم   با   د وستان           تا   بنوشيم   خون    پاک ،  مردمان

کيک در خيز آمد و  رقصي نمود           پشه   در    پرواز   آهنگي    سرود

وز ، وز    زنبور  هم  بالا   گرفت          خرمگس  در کنج  اتاق  جا  گرفت

اشپش و خسک خزيدند سوي  در          تا بچوشند جرعه اي   دور   از   نظر

مار در فش آمد  و   ايستاده   شد            بهر  ضربه  گوشه اي   آماده    شد

گفت بهر دوستان ،  من آماده  ام            بهر   حفظ جان  شان   ايستاده    ام

باز  در  فش  آمد  و دّرِي  بسفت           با خشونت   از مرام   خود    بگفت

گوش  باشيد  جمله  ياران   عزيز           تا   بگويم  از    حقايق   چند   چيز

طعمهء  بهر  شما    افتاده   ا ست            وز  براي  دوستان      آماده   است

چون به عهد خود   نباشد   معتقد           چون کند  قول  و  قرار ي  منعقد ؟

راه  ما    را  نيست  با   او  همنوا            از  شکار  و  خوردنش   باشد  سوا

هر که باشد  دشمن  ما  از  درون            ميکشــيم  و  ميشود   تالاب   خون

کشتن انسان  خونش چون دواست           جسم او از من و خونش از شماست

بچه يي  آدم که عاطل  گشت و خفت           خوردن  خونش روا  باشد  و  مفت

اي  وطنداران ، واي بر  حال   ما            بنگريــد   از  حال   و  استقبال   ما

دزدي  و  غارتگري ها پيشه  شد          < افضلي> در  عالمي     انديشه   شد

حالت  کشور   چنين   باشد  چنين

داد  و  بيداد   از  جفاي  جاهلين

 

هامبورگ    10\10\2006

 

 

 

 


June 24th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان